Een statutair bestuurder van een rechtspersoon is verplicht om zijn taak als bestuurder op een verantwoorde en zorgvuldige wijze uit te voeren. Gebeurt dat niet, dan kan dat leiden tot persoonlijke aansprakelijkheid. Het komt echter ook voor dat personen formeel geen bestuurder zijn, maar zich zodanig met het beleid bemoeien dat gesproken kan worden van een zogeheten ‘feitelijk beleidsbepaler’. Die kan dan voor de eventuele aansprakelijkheid gelijk worden gesteld met de bestuurder.

In een recente uitspraak heeft de Hoge Raad de grenzen scherper geformuleerd met betrekking tot de vraag wanneer iemand als een feitelijk beleidsbepaler kan worden aangemerkt. Moet het gaan om iemand die het beleid geheel heeft overgenomen en moet dus sprake zijn van het feitelijk ter zijde stellen van de formele bestuurder? Of kan het ook gaan om iemand die het beleid voert naast de formele bestuurder(s)? De Hoge Raad heeft hier recent duidelijkheid over gegeven.

De Hoge Raad oordeelde dat de feitelijk beleidsbepaler zich ten minste een deel van de bestuursbevoegdheid moet hebben toegeëigend, en op die manier het beleid heeft bepaald of mede heeft bepaald als ware hij bestuurder. Dat betekent dat niet is vereist dat de feitelijk beleidsbepaler de formele bestuurder geheel ter zijde heeft gesteld, hij kan ook als feitelijk beleidsbepaler worden aangemerkt als één of meer andere bestuurders intussen de taken als bestuurder zijn blijven uitoefenen.

Zorgt u er voor dat binnen uw onderneming de (bestuurs)taken en verantwoordelijkheden duidelijk zijn verdeeld en dat vervolgens ook sprake is van voldoende rolvastheid. Dit voorkomt onduidelijkheid binnen de rechtspersoon en verrassingen als het fout gaat.

Wij staan u bij kwesties met betrekking tot bestuurdersaansprakelijkheid graag te woord.