De Hoge Raad heeft uitspraak gedaan over de vraag of interne kosten van een organisatie (in dit geval een gemeente) kunnen worden doorberekend aan een aansprakelijke partij.

De gemeente wilde samen met een projectontwikkelaar gronden exploiteren ten behoeve van een nieuwbouwproject. Bij het passeren van de notariële akten werd door de notaris een hypotheekrecht over het hoofd gezien en dat leidde tot vertraging en verschillende complicaties. De gemeente stelde het notariskantoor aansprakelijk voor de ontstane schade en wilde ook haar eigen interne kosten als schade doorberekenen.

Zowel de rechtbank als het gerechtshof oordeelden dat deze interne kosten van de gemeente niet als schadevergoeding in aanmerking kwamen. De gedachte was (samengevat) dat de gemeenteambtenaren in dienst heeft en dat die een gemeentelijke taak uitvoeren. Voor het kunnen vorderen van vergoeding van interne kosten is bepalend of de gemeente meer of andere interne kosten heeft moeten maken door de fout van de notaris. Daarmee legden de rechtbank en het hof in feite een soort verhoogde drempel voor vergoeding van deze schade aan.

De Hoge Raad oordeelde echter anders en wees erop dat op grond van artikel 6:96 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek ook als vermogensschade in aanmerking komen de redelijke kosten ter voorkoming of beperking van schade, redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid en redelijke kosten ter verkrijging van voldoening buiten rechte. Dat kunnen dus ook interne kosten van de gemeente zijn, voor zover ze redelijk zijn. Dat de kosten zien op reguliere werktijd van medewerkers van de benadeelde maakt dit niet anders. Uit die bewoordingen volgt dat de uitspraak niet alleen geldt in een situatie met betrekking tot een overheid, maar ook in andere gevallen. Een uitspraak die ook in de overnamepraktijk zeer relevant kan zijn!