Het gerechtshof Arnhem/Leeuwarden deed op 27 januari 2017 een opvallende uitspraak in een zaak tussen een zorgaanbieder en een werkneemster. Na een dienstverband van zestien jaar ontstond een hooglopend conflict tussen werkgever en werkneemster, welk conflict uiteindelijk leidde tot een ziekmelding en een op non-actiefstelling. Twee maanden later diende de werkgever een ontbindingsverzoek in. De kantonrechter wees naast de transitievergoeding een billijke vergoeding ter hoogte van € 70.000,-- toe. In hoger beroep verlaagde het Hof de billijke vergoeding echter van € 70.000,-- tot € 25.000,--.

Waarom beperkte het Hof dat bedrag tot € 25.000,--? Dat wordt niet duidelijk. Het Hof overwoog dat een billijke vergoeding in dit geval als compensatie diende voor de immateriële schade die de werkneemster had ondervonden van de wijze waarop de werkgever had gehandeld. Het bedrag moest ook dienen om de werkgever duidelijk te maken dat hij in de toekomst anders en beter moet handelen. Een reden waarom het bedrag zo drastisch werd teruggebracht gaf het Hof echter niet.

Uit het voorgaande blijkt ten eerste dat de vergoeding een boete kan zijn voor onbehoorlijk gedrag, met als doel de werkgever duidelijk te maken dat hij zijn gedrag moet aanpassen. Verder blijkt dat over de vraag hoe hoog de vergoeding dient te zijn door verschillende rechters bij hetzelfde feitencomplex zeer verschillend wordt gedacht. Wordt in eerste aanleg een zeer hoge vergoeding toegekend, dan kan het dus zeker lonen om in hoger beroep te gaan.