Naar aanleiding van de Europese richtlijn 2000/78/EG werd in 2003 in Nederland de Wet gelijke behandeling op grond van handicap en chronische ziekte van kracht. Die wet verbiedt het om direct en indirect op grond van werkelijke of vermeende handicap of chronische ziekte een onderscheid te maken. In de rechtspraak is deze wet meerdere keren aan de orde gekomen waar het gaat om werknemers die te kampen hebben met ernstig overgewicht (obesitas). De algemene lijn uit de rechtspraak is dat de meeste rechters ervan uitgaan dat ernstig overgewicht moet worden aangemerkt als een chronische ziekte. Beëindiging van het dienstverband is mogelijk, maar dan moet wel komen vast te staan dat de werknemer niet langer aan de functie-eisen voldoet.

De Stichting Expertisecentrum Participatie en Zorg (STECR) heeft al eerder richtlijnen gepubliceerd die door arbodiensten worden gebruikt bij re-integratievraagstukken. De STECR-werkwijzer heeft geen bindende kracht. Toch gaat er het nodige gezag vanuit.

Op 22 juni 2017 heeft STECR de werkwijzer ‘Inzetbaar en Gezondheidsbevorderende Leefstijl’ uitgebracht. Kort samengevat neemt de werkwijzer als uitgangspunt dat werkgever en werknemer zich inzetten om te komen tot een gezondheidsbevorderende leefstijl. Daarbij wordt ervan uitgegaan dat de werknemer zich inzet en meewerkt aan het ontwikkelen van een gezonde leefstijl (afvallen). De werkgever moet daarbij ondersteuning bieden. Dat sluit ook aan bij de wijzigingen die per 1 juli 2017 in de Arbeidsomstandighedenwet zijn opgenomen. In die wet wordt ook meer dan voorheen de nadruk gelegd op preventie.

Het voorgaande toont aan dat werkgevers op het punt van problematisch overgewicht geen afwachtende houding kunnen en mogen aannemen en dat zij de bal dus wat dat betreft niet alleen bij de werknemer kunnen en mogen leggen.