Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding. Ook in de digitale wereld geldt dit uitgangspunt. In de digitale wereld is echter niet altijd duidelijk door wie een aanbod wordt aanvaard. In een recente uitspraak oordeelde de rechtbank over de aanvaarding van een aanbod door een stagiair die tot die aanvaarding niet bevoegd was. Wat speelde er?

Binnen een particuliere psychologenpraktijk was een stagiair werkzaam. De stagiair beantwoordde de telefoon en was bevoegd om te werken op de praktijkcomputers. Na telefonisch contact tussen een aanbieder van websites en de stagiair werd een offerte toegezonden voor een zogenaamd mediapakket. De stagiair accepteerde de offerte via de website van de aanbieder. Toen de aanbieder nog nabelde bevestigde de stagiair de overeenkomst. Enige tijd later ontving één van de eigenaren van de psychologenpraktijk een factuur. Zij nam contact op met de aanbieder en gaf aan nooit een overeenkomst te hebben gesloten. De aanbieder liet het er niet bij zitten en ging naar de rechter.

De kantonrechter oordeelde dat sprake was van een rechtsgeldig gesloten overeenkomst. Het aanvaardingsproces via de website van de aanbieder was op juiste wijze doorlopen vanaf een computer van de praktijk en ook nog eens telefonisch bevestigd. Dat dit was gedaan door een stagiair deed daar volgens de rechter niets aan af. Omdat de psychologenpraktijk de mogelijkheid in het leven had geroepen dat een stagiair via haar computer en telefoon zonder haar toestemming overeenkomsten kon sluiten, komt dit voor haar eigen rekening. Van belang was daarbij ook dat de stagiair zich in het telefoongesprek met de aanbieder had voorgedaan als assistente en dat assistenten van zorgverleners doorgaans bevoegd zijn om dergelijke overeenkomsten te sluiten. Er was dus geen aanleiding voor de wederpartij om vraagtekens te stellen.

Kortom, als u niet wilt dat stagiairs of bepaalde medewerkers overeenkomsten kunnen sluiten namens uw bedrijf, neem dan maatregelen. Maak ten eerste duidelijke afspraken en zorg voor enige controle. Overigens geldt dat bij belangrijke overeenkomsten met een hoge waarde een wederpartij geacht mag worden te verifiëren met wie binnen het bedrijf hij te maken heeft. Blijkt uit het handelsregister dan niet dat de betreffende partij een voldoende volmacht heeft voor het sluiten van de overeenkomst, dan kan het bedrijf in de regel een beroep doen op onbevoegde vertegenwoordiging.